Iedereen wil iets van je en iedereen heeft verwachtingen van je. Jouw gezin, je familie, je baas, je collega’s, je vrienden. Je moet beschikbaar voor hen zijn, projecten moeten af en ook in de privésfeer liggen er taken en verwachtingen van je partner en je kinderen. Je to-do lijst wordt nooit korter. Je hebt het gevoel dat je geen ‘nee’ kan of mag zeggen. Maar waar blijf jij dan?
Ik werd geleefd
Ik heb heel lang in mijn leven het gevoel gehad dat het leven me overkwam. Mijn leven voelde altijd als moeten. Ik wrong me in allerlei bochten om ervoor te zorgen dat ik voldeed aan de verwachtingen die anderen van mij hadden. Om te kunnen voldoen ging ik dagelijks over mijn eigen fysieke en emotionele grenzen heen. Het idee dat ik andere mensen in mijn omgeving teleur zou stellen als ik een keer nee zou zeggen was ondenkbaar. Ik voelde me geleefd en ik had totaal geen grip op mijn eigen leven. Ik voelde me altijd moe, leeg en futloos.
Grenzen aangeven
Nadat ik opnieuw keihard vastloop en ik emotioneel en fysiek enorm uitgeput ben, realiseer ik me dat dit niet het leven is wat ik wil en verdien. Daarbij voel ik ook dat dit niet het voorbeeld is dat ik mijn dochter wil meegeven. Ik en zij verdienen meer.
In mijn zoektocht naar de regie herpakken over mijn eigen leven ontdek ik dat grenzen aangeven één van mijn grote struikelblokken is. Ik vind het heel moeilijk om nee te zeggen omdat ik:
- Dolgraag de harmonie/ de lieve vrede wil bewaren;
- Op zoek ben naar waardering;
- Het graag ‘fijn’ en ‘gezellig’ wil hebben;
- De ander niet wil teleurstellen;
- De ander geen verdriet wil doen;
- Ten koste van alles conflicten en ruzies wil vermijden;
- Heel graag lief en aardig gevonden wil worden;
- Niet wil dat mensen denken dat ik egoïstisch ben;
De oorsprong van dit gedrag is te herleiden tot in mijn kindertijd. Als hooggevoelig kind had ik al snel geleerd om mezelf aan te passen. Ik hield rekening met de emoties, behoeftes en verwachtingen van anderen. Ik kon heel goed aanvoelen wat de ander nodig had en in mijn zoektocht om lief en aardig gevonden te worden en waardering te krijgen voor alles wat ik voor de ander deed, ging ik gemakkelijk over mijn eigen grenzen heen. Het idee dat ik een ander teleur zou stellen of dat mijn behoeftes een conflict of ruzie zouden veroorzaken was geen optie, het idee alleen al zorgde voor enorme weerstand in mij.
Toen ik inzicht kreeg in bovenstaande redenen realiseerde ik me dat de prijs die ik betaalde voor harmonie en waardering erg hoog was. Ik was in mijn volwassen leven nog steeds een kameleon die zich moeiteloos aanpaste aan alle situaties.
Mijn leven is van mij
Naar aanleiding van deze inzichten besluit ik definitief dat het genoeg is; dit is mijn leven en ik ben diegene die mijn leven vormgeeft. Dit klinkt heel stoer maar tegelijkertijd bekruipt de angst me, want wat als mensen mijn grenzen en behoeftes niet accepteren? En ik daardoor in een conflict terecht kom met als gevolg disharmonie? Hoe ga ik daar dan mee om? Of dat mensen me ineens niet meer de waardering geven voor wat ik allemaal doe. Hoe waardevol ben ik dan nog? Toch voel ik aan alles dat dit het moment is om de regie te herpakken en mijn pad te gaan volgen. Ik wil me niet langer verantwoordelijk voelen voor het geluk van anderen. Ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen geluk, ik mag mezelf gaan pleasen in plaats van anderen.
Stapje voor stapje ga ik meer in mezelf geloven. Ik leer mezelf de waardering te geven die ik verdien. Ik ontdek hoe waardevol ik ben. Ik leer op een gezonde manier om te gaan met het gevoel disharmonie. En met iedere stap die ik zet durf ik meer en meer te vertrouwen op mijn eigen kracht. Op dit moment voer ik de regie over mijn eigen leven. Ik durf te kiezen voor mijn behoeftes en verlangens zonder dat ik me daar schuldig over voel. Hierdoor ervaar ik meer balans in het geven en nemen. Maar bovenal ervaar ik meer vrijheid, plezier en geluk in mijn leven. En dat gun ik jou ook!
Eigenwaarde en Eigen regie
Voor iemand die zichzelf geen of weinig waarde toedicht en zijn eigenwaarde ontleent aan de mening van anderen, is het extra lastig om te kiezen voor jezelf en jouw eigen behoeften
Mijn E van SMILE staat daarom ook voor Eigen regie en Eigenwaarde. Ik heb ontdekt dat deze twee bij elkaar horen. Vanuit Eigenwaarde voel jij wie jij ten diepste bent en wat jij wilt, zonder de verkrampende behoefte aan harmonie en waardering. Jij kunt jezelf die waardering geven en voelen dat je het waard bent. Pas als je beseft hoe waardevol je bent, durf je ook je plek in te nemen en vandaaruit je leven vorm te geven zoals jij dat wilt en vanuit wie jij bent zodat jij de regie voert over je eigen leven.
Workshop
Op 18 mei 2019 gaf ik de workshop ‘Leer nee zeggen zonder je schuldig te voelen’.
In deze workshop kwamen bovenstaande inzichten, gevoelens en ervaringen overzichtelijk en uitgebreid aan bod. Ik heb namelijk gemerkt dat ik niet de enige ben die moeite heeft met grenzen aangeven. Ik vind dit zelf een van de mooiste workshops om te geven omdat het in essentie gaat over: durf jij JA te zeggen tegen jezelf? Ik weet uit ervaring en door het geven van deze workshop dat je alleen JA tegen jezelf durft te zeggen als je voldoende durft te vertrouwen in jezelf en voelt hoe waardevol je bent.
Ik geef de workshop meerdere keren per jaar. Dus mocht je je herkennen in bovenstaande gevoelens en ervaringen. En wil jij ook JA leren zeggen tegen jezelf? Like dan mijn Facebookpagina, Instagrampagina of hou mijn website in de gaten voor nieuwe data.
Je grenzen aangeven is niet egoïstisch.
Dat heet respect hebben voor jezelf.