Sinds de Corona-crisis zijn we beperkt in onze bewegingsvrijheid. Thuiswerken is de norm, er worden geen handen geschud en dus al helemaal niet op wangen gekust en we beperken onze sociale contacten tot een minimum. De groeiende onrust op straat, richting BOA’s en elkaar, wijst erop dat we die beperkingen wel zat zijn. We willen weer op een terras, opa’s en oma’s knuffelen, naar de sportschool en vrienden zien. Toch hoor ik ook steeds meer geluiden dat de beperkingen eigenlijk ook wel lekker zijn. Het ultieme excuus om even niet(s) te hoeven. Om ‘nee’ te mogen zeggen tegen verplichtingen, want tja; Corona.
Verjaardagsseizoen
In ons eigen familie is het van februari tot juni ‘verjaardagsseizoen’. Het ene feestje na het andere. En hoewel gezellig, voelt het ook vaak als verplichting. Meestal is het zo druk dat je er maar enkele mensen spreekt. En de jarige is daar niet één van behalve om door te geven welke taart je wil en wat er in je koffie moet. Hoe heerlijk is dan die verjaardag in de tuin waar een select aantal mensen verdeeld over de dag langs komen. Het geeft tijd om even rustig te praten en echt in verbinding te zijn, de kinderen zijn niet helemaal overvoerd doordat alle cadeaus in een keer binnen komen en mensen die je er niet heel graag bij hebt kun je weren zonder je schuldig te voelen, want tja, Corona.
Ziek mogen zijn
‘Ga het maar proberen, als het echt niet gaat dan mag de juf/meester mij bellen en dan kom ik je van school ophalen.’ Hoe vaak heb je deze zin gehoord als kind? En hoe vaak heb je dit al tegen je eigen zoon of dochter gezegd, als hij of zij aan geeft zich niet lekker of ziek te voelen?
We vragen van kinderen al heel jong om de signalen die het lichaam geeft te negeren. Want ook al geeft je lichaam zijn grenzen aan door koorts, vermoeidheid, buikpijn, verkoudheid, etc, we moeten het tóch eerst proberen. Niet verwonderend dat 1 op de 6 werknemers burn-out is of kampt met burn-out klachten. Met de corona maatregelen zijn we verplicht te luisteren naar de grenzen van ons lichaam, zonder dat we ons hoeven te verontschuldigen of onszelf ‘zwak’ te vinden, want tja, Corona.
Voordelen
En zo hoorde en ontdekte ik de afgelopen tijd meer voordelen van de Corona-beperkingen. ‘Dat praatje op het schoolplein, dat gaat nu even niet. Lekker hoor.’ ‘Wekelijks op visite bij mijn schoonfamilie, sorry kan even niet’. ‘Niet al die vreemden die zomaar dichtbij je komen staan of zitten in het OV’. ‘Een beetje ruimte in de supermarkt’. ‘Minder drukte in de pretparken en dierentuinen.’
Grenzen bewaken
Maar als we heel eerlijk zijn, zullen we dan deze prettige dingen vast blijven houden als alles weer ‘normaal’ is straks? Houden we die verjaardag rustig? Zeggen we ‘nee’ tegen een praatje of afspraak waar we even geen zin in hebben? Blijven we luisteren naar onze fysieke grenzen bij koorts en ziekte? Bewaken we onze eigen grenzen als die grenzen niet meer opgelegd worden door Jaap van Dissel en Mark Rutte?
Waarom hebben we een noodverordening nodig als excuus om datgene te doen waar we ons het meest prettig bij voelen? Waarom mag de reden gewoon niet zijn ‘omdat ik dat nu (niet) wil’? Omdat ik er nu geen zin in heb’? Of beter nog: waarom moet je de ander een reden geven om iets wel of niet te doen? Iedereen heeft het recht om ‘nee’ te zeggen. Ook jij!
Zeg jij ook sneller ‘Ja’ tegen anderen dan goed voor je is? Wil je ook vaker luisteren naar jouw verlangens en behoeften zonder je schuldig te voelen? Download dan mijn gratis Zelftest grenzen aangeven https://michelletukker.nl/zelftest-grenzen-aangeven/ en leer je eigen grenzen voelen, aangeven en bewaken.
Of schrijf je direct in voor de workshop grenzen aangeven die na de zomervakantie weer plaats vindt (meld je aan via michelle@michelletukker.nl).